vorige dag
home
08:00 uur op. Wederom pers aan boord. Een fotograaf en journalist van 'De Geldelander' aan boord. Zij varen een uurtje mee. Maar eerst even boodschappen doen. Op een fiets met aanhanger (weer zo'n voordeel) van de jachthaven het dorp in. Boodschappen doen en benzine kopen. Even snel de krant gekocht. En warempel... we staan er niet in. Toch maar kopen voor de rustige leesmomenten. Maar op het vlot gekomen staan we gewoon op de voorpagina, weliswaar in het klein. Een aankondiging een special morgen! Daarnaast hebben we wat tijdschriften gekocht zoals Panorama, Motorblad en de FHM. In dat laatste blad staat de top 100 van meest sexy vrouwen. We varen rustig uit. De vrachtschepen worden groter, maar maken op ons geen indruk meer. We varen wat meer aan wal zodat wij het landschap beter kunnen aanschouwen. Deze is mooi maar in vergelijk met de turbulentie van Roermond is dit eigenlijk een beetje saai. De saaie momenten worden gevuld met inhoudelijke discussies over de top 100. De journaliste doet vrolijk mee. Een dag laten worden we geconfronteerd met de directheid van journalistiek. 'Scouts meer oog voor sexy dames dan voor Maas.' kopt De Gelderlander in. Het artikel met foto is verder goed, dus kunnen er wel om lachen. Onderweg besluiten we onze principes te schenden. We gaan uit eten. Mook wordt de plek waar dat moet gebeuren. Voordat we Mook aandoen verschijnt er een boot van RWS. De papieren worden klaar gelegd. Maar hij vaart voorbij. Mook blijkt uitgestorven en geen restaurant is open. Dus besluiten we onmiddellijk weer te vertrekken. Dan verschijnt weer de boot van RWS. De schipper roept ons aan. De houding is open de toon is oké. 'He mannen, ik heb jullie gezien op Tv. Hoe gaat het?' Er ontstaat een leuk gesprek. Hij deelt ons mede dat er iemand bij de sluis van Grave op ons wacht. We zijn verbaasd. Niemand wordt verwacht. We worden een goede reis toegewenst. Er is nauwelijks scheepsvaart. En de twee gasten die deze dag aanboord zijn, maken weinig mee. Na 20 kilometer verschijnt er een soort Miami Vice speedboot naast ons. Twee gelikte mannen beginnen een gesprek. We praten wat en na tien minuten pakt één van de mannen een bordje met daarop.... 'politie'. We reageren verbaasd cq geschrokken. 'Ja, we varen hier wat rond, dus dan weten jullie dat.' Erno is kennelijk zo relaxed dat zijn neus voor politie niet meer functioneert. Maar goed we weten dat er toezicht op het water is dat wij ons aan de regels dienen te houden. De sluis van Grave nadert. De sluis is klein en samen met een vrachtschip zijn we de enige. In de sluis staat een vitale 65+ er. Hij spreekt ons aan en zegt uit Dordrecht te komen. 'Ik wil mee varen', zegt hij. Erno reageert rustig en staat op het punt om hem uit te leggen dat dit niet onze opzet was. Mark grijpt in. Hij herkent hem als iemand die ons al een lange tijd volgt op internet. Een echte fan! Dus mag onze fan Maarten mee. Hij stelt zich voor en vaart tot Ravenstein mee. Onderweg vertelt hij zijn scoutingverleden en wij trots over ons vlot. De reis verloopt voorspoedig. Echter de lucht blijft betrokken. Ravenstein wordt droog gehaald. We besluiten alsnog uit eten te gaan. Dan breekt ook hier het slechte weer los. Regen en nog eens regen. 's Avonds komen er veel vrienden en familie. Een luifel wordt gemaakt en het wordt toch gezellig. Net voor dat we naar bed gaan komen er twee dames langs. Moeder en dochter. Ze hadden het vlot herkent en wilde even komen kijken. We mannen vinden dat we oké Met de belofte dat het gastenboek getekend wordt verlaten ze weer het vlot.
| vorige dag |
home
|
